Oceaanvervuiling
Zeevervuiling is een zeer belangrijk probleem in de wereld van vandaag.Als hart van de aarde beslaat de oceaan ongeveer 75% van het aardoppervlak.Maar vergeleken met zwerfvuil op land wordt zwerfvuil op zee gemakkelijk over het hoofd gezien.Om de aandacht van mensen te vestigen op het milieu op aarde heeft de Australian International Environmental Protection Organization een internationale sociale activiteit gelanceerd: World Cleanup Day, die elk jaar in het derde weekend van september wordt gehouden, met als doel om te gaan met het uit de hand gelopen land door veranderingen in menselijke gedragspatronen te beïnvloeden.Het probleem van afval en zwerfvuil op zee
Let op microvezelvervuiling
In het zwerfvuil op zee is plasticvervuiling verantwoordelijk voor maar liefst 85%. Deze plastics worden in de loop der jaren door golven en zonlicht in kleine deeltjes afgebroken en blijven lange tijd in de oceaan aanwezig.De opeenhoping van microvezels in de voedselketen vormt een ernstige bedreiging voor al het zeeleven, en de uitstoot ervan is nauw verbonden met ons dagelijks leven.
Microplastics in menselijk bloed
Onderzoek toont microplastics aan in menselijk bloed
In maart onthulde een studie gepubliceerd in het tijdschrift Environment International voor het eerst het feit dat menselijk bloed microplastics bevat.
Onderzoekers in Nederland hebben een innovatieve test ontwikkeld om te zoeken naar microplasticdeeltjes die door de membranen van het menselijk lichaam kunnen worden opgenomen. Ze ontdekten dat 17 van de 22 gezonde volwassen vrijwilligers, oftewel 77%, microplastics in hun bloed hadden.Het meest voorkomende microplastic in deze bloedmonsters was polyethyleentereftalaat (PET), dat veel wordt gebruikt in textiel en voedsel- en drankverpakkingen, gevolgd door polymeer styreen (PS), polyethyleen (PE) en polymethylmethacrylaat (PMMA).
Onderzoekers van het Britse National Oceanography Centre maken zich zorgen omdat in het laboratorium is aangetoond dat microplasticdeeltjes van deze omvang onder experimentele omstandigheden ontstekingen en cellulaire schade kunnen veroorzaken.Bloed is al het einde van de keten van microplastics.In plaats van microplastics uiteindelijk op te sporen en waarschuwingen te geven, is het beter om ze vanaf de bron te bestrijden.Een van de microplastics die het nauwst verband houdt met het dagelijks leven van mensen zijn microvezels uit textiel.
Microplastische vervuiling
Microplastics hebben in alle opzichten een negatieve invloed op mens en natuur
In 2022 bleek uit een rapport over duurzame mode dat textiel wereldwijd 200.000 tot 500.000 ton synthetische vezels in het mariene milieu vrijgeeft, waardoor ze de grootste bron van plasticvervuiling in de oceaan zijn.
Vanuit het perspectief van het mariene milieu zijn de afgelopen jaren verschillende milieuproblemen naar voren gekomen, waaronder vervuiling door plastic en microvezels, diepzeevisserij, vernietiging van het ecologische milieu en hernieuwbare mariene energie.Van deze problemen is microvezelverontreiniging een van de ernstigste problemen, en verschillende onderzoeksresultaten blijven de negatieve impact van microvezels op organismen en het milieu ontdekken en bewijzen.
2,9% van de vislarven en watermicroben neemt onverteerbare microplastics en microvezels op en houdt deze vast.
Er zijn ook ongeveer 29 tot 280 deeltjes microplastics, voornamelijk microvezels, per vierkante meter atmosferisch stof en lucht per dag.
Vijfendertig procent van de microplasticvervuiling is afkomstig van het wassen van synthetisch textiel, waarbij de wasuitstoot gelijk staat aan het dumpen van 50 miljard plastic deeltjes per jaar in de oceaan.
Studies hebben microplastics gevonden in menselijke uitwerpselen en bloed, wat erop wijst dat microplastics in het bloed, het lymfestelsel en zelfs de lever kunnen stromen, en nieuw onderzoek heeft de ophoping van microfibrillen in de longen van levende mensen aangetoond.
Synthetische vezels zoals polyester, nylon, acryl en andere materialen worden vaak gebruikt om verschillende textielproducten te maken vanwege hun goede zachtheid, absorptievermogen en waterbestendigheid.Maar in feite zijn polyester, nylon, acryl, enz. allerlei soorten kunststoffen gemaakt van aardolie of aardgas.Hun essentie verschilt niet van plastic zakken, drankflessen, enz., en het zijn allemaal niet-biologisch afbreekbare verontreinigende stoffen.
Microvezels en microplastics Wat betekent niet-biologisch afbreekbare textielstoffen?
Niet-biologisch afbreekbare verontreinigende stoffen verwijzen naar die verontreinigende stoffen die niet kunnen worden omgezet in voor het milieu onschadelijke stoffen na chemische afbraak, fotochemische afbraak en biologische afbraak in de natuurlijke omgeving.Dat wil zeggen dat textiel met dezelfde ontwerpstijl, gemaakt van natuurlijke materialen, geleidelijk kan gaan schimmelen en deel kan gaan uitmaken van de natuur nadat het een aantal jaren in een hoek heeft gelegen, terwijl textiel van synthetische materialen alleen maar stof en scheuren kan bevatten - deze kunnen gepaard gaan met Je bent zo lang geweest, zo lang dat je, ook al ben je uit elkaar gevallen, altijd sporen hebt achtergelaten.Dit komt omdat, hoewel synthetische plastic vezels niet biologisch afbreekbaar zijn, de synthetische vezels na blootstelling aan wind en zon of veelvuldig wassen en wrijven geleidelijk in steeds kleinere stukjes zullen breken totdat ze onzichtbaar zijn voor het blote oog en zich moedwillig ophopen met de stroom van water. water.Het waait rond in de wind en vervuilt voortdurend het milieu.
Kijkhoek van de microscoop
A haar VS microvezels Veel van deze synthetische vezels zijn extreem dun, microvezels genoemd.Een microvezel is dunner dan een streng zijde, ongeveer een vijfde van de diameter van een mensenhaar.
Er kan worden gezegd dat synthetische vezels de bron zijn van de meeste microplastics in de huidige omgeving, maar van het simpelweg gebruiken van natuurlijke vezels tot het onderzoeken en ontwikkelen van synthetische vezels: het is de kristallisatie van menselijke wijsheid en technologische ontwikkeling.Vervuiling door microvezels wordt niet verwacht en verwacht.In plaats van synthetische vezels volledig af te wijzen, is het beter een manier te vinden om het afstoten en de uitstoot van microvezels wetenschappelijk en rationeel te controleren.
HOHENSTEIN Kwantitatieve analyse van microvezels
De eerste stap bij het aanpakken van het microvezelprobleem is het vergroten van het bewustzijn.
Als consument kunt u beginnen met het begrijpen van microvezels en preventieve maatregelen nemen;als textielonderneming moet u de productietechnologie voortdurend optimaliseren om de vorming van microvezels te verminderen.De vervuiling door microvezels vestigt de internationale aandacht op de hoeveelheid synthetische kleding die door veel retailers en merken wordt geproduceerd, en Hohenstein wil graag met u samenwerken om het voortouw te nemen in deze duurzame ontwikkeling.
Posttijd: 21 oktober 2022